اغلب بیماری‌های مقاربتی زنان هیچ علائم خاصی ندارند، بنابراین قابل تشخیص نیستند و ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی بشوند.بیماری‌های مقاربتی یکی از مشکلات جدی است که باید آگاهی زیادی در مورد آنها داشته باشید تا بتوانید به‌موقع این بیماری‌ها را درمان کنید. به همین دلیل ما در این مقاله از وبسایت دکتر قاسمی راد تصمیم گرفتیم تا لیست بیماری‌های مقاربتی زنان از جمله تبخال تناسلی، سیفلیس، ایدز، سوزاک، کلامیدیارا،HPV، شپش ناحیه تناسلی و تریکومونیازیس به همراه راه تشخیص و روش های درمان و پیشگیری مطرح کنیم.
سیفلیس
سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتریTreponema pallidum ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده یا تماس مستقیم با زخم‌های آلوده منتقل شود. سیفلیس در صورت عدم درمان، می‌تواند به مشکلات جدی در قلب، مغز و سایر اندام‌ها منجر شود. این بیماری چهار مرحله دارد: اولیه، ثانویه، نهفته و پیشرفته. هر کدام از این مراحل می‌تواند علائم خاص خود را داشته باشد.
علائم
علائم سیفلیس بسته به مرحله بیماری متفاوت است:
مرحله اولیه
زخم‌های کوچک و بدون درد (شانکر) در محل ورود باکتری، معمولاً در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان ظاهر می‌شوند.
مرحله ثانویه
بثورات پوستی، به‌ویژه در کف دست‌ها و پاها
زخم‌های پوستی یا آفت‌های مرطوب در نواحی مرطوب بدن
تب، سردرد، خستگی و تورم غدد لنفاوی
مرحله نهفته
این مرحله بدون علائم مشخص است، اما باکتری همچنان در بدن وجود دارد و می‌تواند در صورت عدم درمان به مرحله پیشرفته برسد.
مرحله پیشرفته
در این مرحله، بیماری به اعضای حیاتی مانند قلب و مغز آسیب می‌زند و می‌تواند منجر به فلج، نابینایی، زوال عقل یا حتی مرگ شود.
راه‌های تشخیص
آزمایش خون: بررسی حضور آنتی‌بادی‌های تولیدشده توسط بدن در مقابل باکتری سیفلیس.
نمونه‌برداری از زخم: اگر شانکر (زخم اولیه) وجود داشته باشد، پزشک ممکن است نمونه‌ای از آن برای بررسی آزمایشگاهی بگیرد.
آزمایش مایع نخاعی: در مواردی که احتمال سیفلیس پیشرفته وجود دارد، پزشک ممکن است مایع نخاعی را برای بررسی عفونت باکتریایی آزمایش کند.
عوارض
مرحله اولیه: زخم‌های غیر دردناک.
مرحله ثانویه: بثورات و مشکلات عمومی.
مرحله نهفته: عدم تشخیص و پیشرفت به مراحل دیگر.
مرحله پیشرفته: آسیب به قلب، مغز، و سایر ارگان‌ها که می‌تواند منجر به اختلالات عصبی و قلبی شود.
درمان
سیفلیس با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، به ویژه پنی‌سیلین، درمان می‌شود. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان معمولاً سریع و موثر است. در موارد پیشرفته‌تر، درمان ممکن است طولانی‌تر باشد و آسیب‌های ایجاد شده توسط بیماری (مانند مشکلات قلبی یا مغزی) غیر قابل درمان باشد.
پیشگیری
برای پیشگیری از سیفلیس، استفاده از کاندوم در هنگام روابط جنسی و انجام آزمایش‌های منظم برای شناسایی زودهنگام این بیماری توصیه می‌شود. همچنین، علاوه بر شما شریک جنسی‌تان نیز باید درمان شود.
مطلب پیشنهادی: فیبروم چیست؟ علائم + درمان
ایدز یا AIDS
بیماری نقص ایمنی انسانی (ایدز یا AIDS) یکی از بیماری‌های مقاربتی جدی است که توسط ویروس HIV ایجاد می‌شود. این ویروس باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود و بدن فرد مبتلا را در مقابل عفونت‌ها و بیماری‌ها ناتوان می‌کند. ایدز می‌تواند از طریق تماس جنسی محافظت‌نشده، استفاده مشترک از سرنگ‌های آلوده و همچنین از مادر به جنین در دوران بارداری یا شیردهی منتقل شود.
علائم
علائم اولیه HIV ممکن است شبیه به یک سرماخوردگی ساده باشد و برخی از افراد ممکن است سال‌ها بدون هیچ علائمی زندگی کنند. اما با پیشرفت بیماری، سیستم ایمنی ضعیف شده و بدن به راحتی در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها آسیب‌پذیر می‌شود.
راه‌های تشخیص
برای تشخیص HIV چندین روش وجود دارد:
آزمایش خون: این روش شایع‌ترین و مطمئن‌ترین راه برای تشخیص ویروس HIV است. آنتی‌بادی‌های ویروس در خون بررسی می‌شود.
آزمایش سریع HIV: این تست‌ها معمولاً ظرف چند دقیقه نتیجه می‌دهند و می‌توانند در همان جلسه مشاوره انجام شوند.
آزمایش PCR: در این روش، مستقیماً وجود ویروس در خون بررسی می‌شود و معمولاً در مراحل اولیه عفونت کاربرد دارد.
عوارض
افزایش خطر ابتلا به HIV: افرادی که به ایدز مبتلا هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به سایر عفونت‌ها دارند.
عفونت خون یا التهاب مفاصل: ممکن است باعث عفونت‌های شدید خون و التهاب مفاصل شود.
بیماری التهابی لگن (PID): این بیماری می‌تواند به ناباروری در زنان منجر شود.
عفونت اپیدیدیم: ممکن است باعث ناباروری در مردان شود.
مشکلات نوزادان: در زنان باردار، ایدز می‌تواند به نوزادان مشکلاتی مانند عفونت چشمی (ورم ملتحمه) منتقل کند.
درمان
اگرچه ایدز هنوز درمان قطعی ندارد، اما با استفاده از داروهای ضد ویروسی می‌توان پیشرفت بیماری را کند کرده و کیفیت زندگی فرد مبتلا را بهبود بخشید. تشخیص زود هنگام از طریق آزمایش‌های منظم می‌تواند به پیشگیری از گسترش بیماری و مدیریت آن کمک کند.
مطلب پیشنهادی: سرطان تخمدان چیست؟ علائم + درمان
سوزاک
سوزاک یا گونوره‌آ یکی از بیماری‌های مقاربتی رایج است که توسط باکتری Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود. این باکتری معمولاً اعضای تناسلی، مجرای ادرار، مقعد و گاهی گلو را درگیر می‌کند. سوزاک از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده منتقل می‌شود و در صورت عدم درمان، ممکن است به مشکلات جدی مانند ناباروری یا بیماری‌های التهابی منجر شود. این بیماری هم در مردان و هم در زنان شایع است.
خوشبختانه، سوزاک با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است، اما در صورت عدم درمان یا درمان نادرست، می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود. فرد مبتلا به سوزاک ممکن است بدون اینکه علائمی داشته باشد، بیماری را به دیگران انتقال دهد. داشتن چند شریک جنسی یا ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی، خطر ابتلا به سوزاک را افزایش می‌دهد.
علائم
برخی افراد ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. با این حال، اگر علائم ظاهر شوند، بسته به محل عفونت، ممکن است متفاوت باشند:
– ترشحات غیرطبیعی واژینال
– لکه‌بینی
– خارش ناحیه تناسلی
– ترشحات مقعدی
– ادرار یا حرکات روده دردناک
افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند نیز ممکن است ترشحات رکتال داشته باشند.
راه‌های تشخیص
برای تشخیص، پزشک نمونه‌برداری واژینال را انجام می‌دهد تا وجود باکتری نایسریا گونوره را با آزمایش‌های مختلف بررسی کند.
عوارض
– افزایش خطر ابتلا به HIV
– عفونت خون یا التهاب مفاصل
– بیماری التهابی لگن (PID) که می‌تواند باعث ناباروری شود.
– عفونت اپیدیدیم که ممکن است به ناباروری در مردان منجر شود.
– در زنان باردار، می‌تواند به نوزادان مشکلاتی مانند عفونت چشمی (ورم ملتحمه) منتقل شود.
درمان
پزشک برای درمان سوزاک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. اگر علائم ادامه پیدا کرد، ممکن است باکتری مقاوم به آنتی‌بیوتیک باشد و نیاز به مراقبت بیشتر باشد. برای جلوگیری از عفونت مجدد، بهتر است حداقل هفت روز پس از درمان از رابطه جنسی خودداری کنید و حتماً برای پیگیری و آزمایش سایر بیماری‌های مقاربتی به پزشک مراجعه کنید.
پیشگیری
همیشه در هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
در صورت مشاهده علائمی مانند ترشحات غیرعادی یا سوزش هنگام ادرار، از رابطه جنسی پرهیز کنید.
حتی بدون علائم، افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند، باید به صورت منظم برای بیماری‌های مقاربتی آزمایش دهند.
دکتر انیس قاسمی راد متخصص درمان بی اختیاری ادرار بانوان در کرمان
کلامیدیا
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی شایع است که هم در مردان و هم در زنان ممکن است بروز کند. این بیماری توسط باکتری به نامChlamydia trachomatis ایجاد می‌شود و به راحتی با آنتی‌بیوتیک قابل درمان است. اگر کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند باعث مشکلات جدی نظیر ناباروری و حاملگی خارج از رحم شود. در زنان باردار، این بیماری ممکن است به زود به دنیا آمدن نوزاد (نارس) منجر شود. استفاده صحیح و مداوم از کاندوم، موثرترین روش برای پیشگیری از کلامیدیا است.
علائم
تغییر در ترشحات واژن
خونریزی بین دوره‌های قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی
درد یا ناراحتی در قسمت تحتانی شکم
احساس سوزش هنگام ادرار
عوارض
کلامیدیا بدون درمان، می‌تواند باعث مشکلات جدی به ویژه در زنان شود:
بیماری التهابی لگن (PID): درد شکم و لگن، ناباروری و حاملگی خارج از رحم
اپیدیدیمیت: درد در بیضه‌ها و احتمال ناباروری در مردان
آرتریت و التهاب چشم‌ها: در موارد نادر
عفونت نوزادی: ورم ملتحمه و ذات‌الریه
LGV: التهاب شدید، زخم‌های تناسلی و درد در ناحیه آنورکتال
راه‌های تشخیص
تشخیص کلامیدیا معمولاً با آزمایش‌های مولکولی که حساسیت بالایی دارند، انجام می‌شود. این آزمایش‌ها می‌توانند در آزمایشگاه یا در محل مراقبت بهداشتی انجام شوند. همچنین، ممکن است نمونه‌برداری از ناحیه تناسلی، مقعد یا گلو نیز نیاز باشد. آزمایش منظم برای افرادی که در معرض خطر هستند، بسیار مهم است. برای تشخیص LGV، نیاز به آزمایش مولکولی خاص است.
درمان
کلامیدیا با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، مانند آزیترومایسین یا داکسی‌سایکلین، درمان می‌شود. اگر شریک جنسی‌تان درمان نشوند یا از کاندوم استفاده نکنید، احتمال عفونت مکرر وجود دارد. نوزادان مبتلا به عفونت چشمی کلامیدیا باید با آزیترومایسین درمان شوند. افراد باید بعد از درمان، حداقل 7 روز از رابطه جنسی پرهیز کنند و شریک جنسی خود را نیز برای آزمایش و درمان مطلع کنند.
پیشگیری
استفاده مداوم و صحیح از کاندوم در رابطه‌های جنسی واژینال و مقعدی بهترین روش برای پیشگیری از کلامیدیا است. اگر باردار هستید، انجام آزمایش کلامیدیا و دریافت درمان در صورت مثبت بودن آزمایش می‌تواند از انتقال به جنین جلوگیری کند. در حال حاضر، واکسنی برای پیشگیری از کلامیدیا وجود ندارد.
دکتر انیس قاسمی راد متخصص درمان واژیموس( انقباض غیر ارادی واژن) در کرمان
تبخال تناسلی
تبخال تناسلی که به‌وسیله ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود، یکی از بیماری‌های مقاربتی شایع است. این ویروس به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: HSV-1 و HSV-2. HSV-2 شایع‌ترین علت تبخال تناسلی است، در حالی که HSV-1 بیشتر باعث تبخال‌های دهانی می‌شود، اما می‌تواند به‌عنوان عامل تبخال تناسلی نیز عمل کند.
تبخال تناسلی از طریق تماس پوست به پوست در طول رابطه جنسی منتقل می‌شود. حتی افراد مبتلا به ویروس که علائمی ندارند، می‌توانند ویروس را منتقل کنند. تماس با زخم‌های تبخال و ترشحات می‌تواند منجر به انتقال ویروس شود.
علائم
درد یا خارش: در ناحیه تناسلی، مقعد، یا دهان
تاول‌ها یا زخم‌ها: کوچک و دردناک که می‌توانند ترشح یا خونریزی کنند.
ادرار دردناک: ممکن است احساس سوزش هنگام ادرار کردن وجود داشته باشد.
ترشح: از مجرای ادرار یا واژن
علائم عمومی: شبیه به آنفولانزا مانند تب، سردرد و غدد لنفاوی متورم در کشاله ران
راه‌های تشخیص:
آزمایش‌های مولکولی: استاندارد طلایی برای تشخیص HSV
معاینه بالینی: بررسی علائم و تاریخچه پزشکی
آزمایش‌های سریع: ممکن است دقیق نباشند و با تست‌های مولکولی مقایسه شوند
عوارض احتمالی
انتقال به نوزاد: از طریق زایمان می‌تواند منجر به عفونت‌های شدید در نوزاد شود
افزایش خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی: مانند HIV
عفونت‌های داخلی: ممکن است منجر به التهاب و عفونت‌های دیگر شود
عفونت‌های چشمی و دست: HSV می‌تواند به چشم یا انگشتان منتقل شود و مشکلاتی از جمله التهاب و زخم ایجاد کند
پیشگیری
استفاده از کاندوم: کاهش خطر انتقال ویروس
اجتناب از رابطه جنسی: در زمان شیوع علائم
آزمایش و درمان: انجام آزمایش‌های منظم و درمان سریع در صورت مثبت بودن آزمایش
درمان
داروهای ضدویروسی می‌توانند علائم را کاهش داده و خطر انتقال را به حداقل برسانند. متأسفانه، هیچ درمان قطعی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما درمان مناسب می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد و از شیوع‌های مکرر جلوگیری کند.
دکتر انیس قاسمی راد متخصص جراحی سیستوسل و رکتوسل(افتادگی رحم و مثانه)در کرمان
تریکومونیازیس
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی است که توسط انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این عفونت از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و علائم مختلفی دارد.
علائم
ترشحات واژینال: ترشحات رقیق، بدبو و گاهی با رنگ‌های مختلف از قبیل سفید، زرد، سبز یا خاکستری.
خارش و سوزش: خارش و سوزش در ناحیه تناسلی.
درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی: احساس درد یا ناراحتی در این موارد.
درد در ناحیه تحتانی شکم: در موارد نادر.
راه‌های تشخیص
تشخیص تریکومونیازیس معمولاً با استفاده از آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌شود. این آزمایش‌ها شامل بررسی نمونه ترشحات واژینال یا ادرار برای شناسایی انگل هستند.
عوارض
زایمان زودرس: زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است زایمان زودرس داشته باشند.
افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی: از جمله HIV و برخی سرطان‌ها.
پیشرفت عفونت: در صورت عدم درمان، عفونت ممکن است ماه‌ها تا سال‌ها ادامه یابد.
درمان
درمان تریکومونیازیس با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌هایی نظیر مترونیدازول یا تینیدازول صورت می‌گیرد. علاوه بر شما باید شریک جنسی‌تان نیز درمان شود.
پیشگیری
استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد. همچنین کاهش تعداد شرکای جنسی و داشتن رابطه جنسی با یک شریک ثابت می‌تواند به پیشگیری از تریکومونیازیس کمک کند.
دکتر انیس قاسمی راد متخصص مراقبت های یائسگی در کرمان
شپش ناحیه تناسلی
شپش ناحیه تناسلی که به آن خرچنگ هم گفته می‌شود، نوعی شپش است که به طور خاص در ناحیه تناسلی زندگی می‌کند. این حشرات کوچک با اندازه‌ای حدود 1.6 میلی‌متر، از خون شما تغذیه می‌کنند و می‌توانند موجب خارش و ناراحتی شوند.
علائم
خارش شدید: این علامت شایع‌ترین و آزاردهنده‌ترین نشانه است که به دلیل نیش شپش‌ها و واکنش پوست به آنها بروز می‌کند.
نقاط آبی کم‌رنگ: ممکن است در نواحی که شپش‌ها به طور مداوم تغذیه می‌کنند، لکه‌های آبی کم‌رنگ ظاهر شود.
خراشیدگی‌های پوستی: خارش ناشی از شپش‌ها می‌تواند به زخم‌های پوستی تبدیل شده و حتی عفونی شود.
عوارض
عفونت‌های ثانویه: خراشیدگی‌های ناشی از خارش می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی ثانویه شود.
تغییر رنگ پوست: لکه‌های آبی کم‌رنگ در ناحیه آسیب‌دیده ممکن است ایجاد شود.
سوزش چشم: در کودکان، اگر شپش‌ها به مژه‌ها یا ابروها سرایت کنند، ممکن است به عفونت ملتحمه (چشم صورتی) منجر شود.
درمان
داروهایی که به طور خاص برای از بین بردن شپش‌ها طراحی شده‌اند، معمولاً مؤثر هستند. این داروها را می‌توانید بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه کنید. برای جلوگیری از بازگشت عفونت، حتما باید شریک جنسی‌تان نیز درمان شود.
پیشگیری
برای پیشگیری از ابتلا به شپش ناحیه تناسلی، از برقراری رابطه جنسی با افراد آلوده خودداری کنید. اجازه ندهید کسی از لباس‌ها، ملحفه‌ها یا حوله‌هایتان استفاده کند، همچنین شما نیز از وسایل شخصی کسی که مبتلا به شپش ناحیه تناسلی است خودداری کنید. علاوه بر خودتان باید شریک جنسی‌تان نیز درمان شود.
دکتر انیس قاسمی راد پاپ اسمیر در کرمان
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت ویروسی است که عمدتاً از طریق تماس پوستی منتقل می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد زگیل‌های پوستی و غشای مخاطی شود. این ویروس بیش از 100 نوع مختلف دارد که بعضی از آنها می‌توانند باعث سرطان‌های مختلف شوند.
علائم
بسیاری از عفونت‌های HPV بدون علامت هستند و سیستم ایمنی بدن می‌تواند آنها را کنترل کند. اما در برخی موارد، علائم شامل موارد زیر است:
زگیل تناسلی: این زگیل‌ها می‌توانند به صورت ضایعات مسطح، برجستگی‌های کوچک شبیه گل کلم یا برآمدگی‌های ساقه مانند ظاهر شوند. در زنان، این زگیل‌ها معمولاً در ناحیه فرج، اطراف مقعد، و درون واژن دیده می‌شود.
زگیل‌های دیگر: زگیل‌های رایج بر روی دست‌ها و انگشتان، زگیل‌های کف پا، و زگیل‌های مسطح که بیشتر در صورت یا پاها ظاهر می‌شوند.
عوارض
سرطان دهانه رحم: تقریباً تمام سرطان‌های دهانه رحم به دلیل عفونت HPV ایجاد می‌شوند. این نوع سرطان ممکن است سال‌ها بعد از عفونت ایجاد شود.
سرطان‌های دیگر: HPV می‌تواند باعث سرطان‌های مقعد، آلت تناسلی، واژن، فرج و برخی از سرطان‌های دهان و گلو شود.
ضایعات دهانی و تنفسی: برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد ضایعات روی زبان، لوزه‌ها و حنجره شوند.
درمان HPV
در حال حاضر درمان خاصی برای خود ویروس HPV وجود ندارد، اما درمان‌های موجود می‌توانند به مدیریت علائم و عوارض کمک کنند:
زگیل تناسلی: درمان‌ها شامل کرم‌ها، لوسیون‌ها، و روش‌های فریز کردن یا سوزاندن زگیل‌ها هستند.
زگیل‌های دیگر: این زگیل‌ها می‌توانند با استفاده از داروهای موضعی، فریز کردن یا برداشتن درمان شوند.
پیشگیری
برای کاهش خطر ابتلا به HPV و عوارض آن می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
واکسن HPV: واکسن Gardasil 9 می‌تواند در برابر انواع HPV که باعث زگیل تناسلی و سرطان‌های دهانه رحم می‌شوند، محافظت کند. توصیه می‌شود که دختران و پسران در سنین 11 یا 12 سالگی واکسن را دریافت کنند.
رابطه جنسی محافظت شده: استفاده از کاندوم می‌تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد، هرچند که این ویروس می‌تواند از طریق تماس‌های پوستی غیر محافظت شده نیز منتقل شود.
کاهش تعداد شرکای جنسی: کاهش تعداد شرکای جنسی و داشتن روابط جنسی در چارچوب یک رابطه متقابل تک همسری می‌تواند خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد.
درمان
زنان باید به طور منظم آزمایش‌های غربالگری مانند پاپ اسمیر را انجام دهند تا از هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم مطلع شوند.
با رعایت اقدامات پیشگیرانه و انجام درمان‌های مناسب، می‌توانید از بسیاری از عوارض ناشی از عفونت HPV جلوگیری کنید.
دکتر انیس قاسمی راد متخصص زایمان اپیدورال(زایمان طبیعی بدون درد)در کرمان
علائم بیماری‌های مقاربتی در زنان
برای شناسایی بیماری‌های مقاربتی، زنان باید به علائم زیر توجه کنند و در صورت مشاهده هر کدام، به پزشک مراجعه کنند:
تغییرات در ادرار: اگر هنگام ادرار درد، سوزش، یا تکرر ادرار دارید یا خون در ادرار مشاهده می‌کنید، این می‌تواند نشانه‌ای از بیماری مقاربتی باشد.
ترشح غیرعادی واژن: ترشحات واژن ممکن است در طی چرخه قاعدگی تغییر کنند، اما ترشحات سفید و ضخیم می‌تواند نشانه عفونت قارچی باشد. ترشحات زرد یا سبز معمولاً به عفونت‌هایی مانند سوزاک یا تریکومونیازیس مربوط می‌شود.
خارش ناحیه واژن: خارش می‌تواند ناشی از واکنش آلرژیک به کاندوم، عفونت قارچی، یا شپش و گال باشد. همچنین، باید توجه داشته باشید که خارش ناحیه تناسلی همیشه به بیماری مقاربتی مربوط نمی‌شود.
درد حین رابطه جنسی: درد در شکم یا لگن در هنگام رابطه جنسی می‌تواند علامت التهاب لگن (PID) باشد. این بیماری معمولاً به علت عفونت‌های پیشرفته مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود.
خونریزی غیرعادی: خونریزی غیرطبیعی می‌تواند نشانه‌ای از PID یا دیگر مشکلات تناسلی مربوط به بیماری‌های مقاربتی باشد.
جوش یا زخم: جوش‌ها یا زخم‌های کوچک دور دهان یا واژن ممکن است نشان‌دهنده تبخال، HPV یا سیفیلیس باشد.
توجه به این علائم و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده آنها می‌تواند به تشخیص و درمان به موقع بیماری‌های مقاربتی کمک کند.
بیماری مقاربتی و بارداری
اگر باردار هستید، احتمال دارد که بدون علامت به بیماری‌های مقاربتی (STIs) مبتلا شده باشید. از آنجایی که بسیاری از این بیماری‌ها علائم مشخصی ندارند، حتما باید در طول بارداری به طور منظم آزمایش دهید. پزشک شما می‌تواند با انجام این آزمایش‌ها، از سلامت شما و نوزاد اطمینان حاصل کند و در صورت نیاز، درمان‌های مناسب را شروع کند. درمان به موقع می‌تواند از مشکلات جدی برای شما و نوزادتان جلوگیری کند.
بیماری‌های مقاربتی در دوران بارداری می‌توانند مشکلاتی برای نوزاد ایجاد کنند. این بیماری‌ها می‌توانند از طریق زایمان یا بارداری به نوزاد منتقل شوند و باعث مشکلاتی مانند عفونت‌های جدی شوند. به همین دلیل، باید به توصیه‌های پزشکی توجه کنید و از پزشک خود بخواهید که تست‌های لازم را انجام دهد. درمان سریع و مؤثر می‌تواند به حفظ سلامت شما و نوزادتان کمک کند.
درمان بیماری‌های مقاربتی
درمان بیماری‌های مقاربتی به نوع بیماری و شدت آن بستگی دارد. البته باید بدانید که نه تنها شما بلکه باید شریک جنسی‌تان نیز به طور کامل تحت درمان قرار گیرد تا از انتقال دوباره عفونت جلوگیری شود.
درمان بیماری‌های باکتریایی
بیشتر بیماری‌های مقاربتی باکتریایی، مانند سوزاک و کلامیدیا، با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به خوبی درمان می‌شوند. باید داروها را به طور کامل و طبق تجویز پزشک مصرف کنید. حتی اگر احساس بهبودی کردید، باید مصرف دارو را ادامه دهید تا عفونت به طور کامل از بین برود. اگر پس از اتمام دوره درمان، علائم هنوز ادامه داشت، به پزشک خود مراجعه کنید.
درمان بیماری‌های ویروسی
برای بیماری‌های مقاربتی ویروسی، مانند تبخال تناسلی و HIV، آنتی‌بیوتیک‌ها موثر نیستند. در عوض، درمان‌ها شامل داروهای ضد ویروسی هستند که می‌توانند علائم را کاهش داده و خطر انتقال به دیگران را کم کنند. برای مثال، داروهای ضد ویروسی می‌توانند تعداد شیوع‌های تبخال را کاهش دهند و به کنترل HIV کمک کنند.
درمان بیماری‌های ناشی از ارگانیسم‌های دیگر
برخی بیماری‌های مقاربتی مانند شپش تناسلی و تریکومونیازیس، توسط ارگانیسم‌های دیگر ایجاد می‌شوند. این بیماری‌ها معمولاً با داروهای خاصی که به صورت خوراکی یا موضعی استفاده می‌شوند، قابل درمان هستند. برای دریافت درمان مناسب و مشاوره، با پزشک خود تماس بگیرید.
جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی
برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی، باید چند نکته کلیدی را رعایت کنید:
اولین و مهم‌ترین نکته، استفاده صحیح از کاندوم است. کاندوم‌ها به خوبی می‌توانند از انتقال بسیاری از بیماری‌های مقاربتی جلوگیری کنند، به شرطی که به درستی و در تمام طول مدت رابطه جنسی استفاده شوند. کاندوم‌ها به طور ویژه در پیشگیری از بیماری‌هایی که از طریق مایعات بدن منتقل می‌شوند، مانند HIV و سیفلیس، مؤثرند. با این حال، باید توجه داشته باشید که کاندوم نمی‌تواند به طور کامل از بیماری‌هایی که از تماس پوست به پوست منتقل می‌شوند، جلوگیری کند. بنابراین، اطمینان از پوشش کامل نواحی آسیب‌دیده در حین استفاده از کاندوم اهمیت دارد.
دومین نکته مهم، غربالگری منظم بیماری‌های مقاربتی است. اگر از نظر جنسی فعال هستید، به خصوص اگر با شریک جدیدی رابطه دارید یا چندین شریک دارید، آزمایش‌های منظم می‌تواند به شناسایی زودهنگام عفونت‌ها کمک کند. همچنین، صحبت صادقانه با پزشک در مورد سابقه پزشکی‌تان و انجام آزمایش‌های لازم می‌تواند به پیشگیری از انتقال بیماری‌ها کمک کند.
اگر یکی از شما (خودتان یا شریک جنسی‌تان) به بیماری مقاربتی مبتلا شده است، پیروی از برنامه درمانی پزشک و استفاده از روش‌های محافظتی مانند پروفیلاکسی قبل از نزدیکی می‌تواند به جلوگیری از انتقال بیماری کمک کند. همچنین، باید واکسن‌های HPV و هپاتیت B را دریافت کنید تا خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را کاهش دهید.
زندگی با بیماری‌های مقاربتی
زندگی با بیماری‌های مقاربتی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما با پیروی از دستورالعمل‌های درمانی و پیشگیرانه، می‌توانید به بهبود وضعیت خود و جلوگیری از مشکلات جدی‌تر کمک کنید.
اگر آزمایش بیماری مقاربتی شما مثبت بود، اولین و مهم‌ترین قدم این است که برنامه درمانی را شروع کنید. بسیاری از بیماری‌های مقاربتی با درمان مناسب قابل کنترل و حتی درمان کامل هستند. با این حال، اگر درمان نشوند، می‌توانند منجر به عوارض جدی و در برخی موارد، عواقب خطرناک شوند.
درمان زود هنگام و مؤثر می‌تواند به تسکین علائم کمک کند و از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند. پزشک ممکن است داروهایی برای درمان بیماری تجویز کند و همچنین توصیه‌هایی برای تغییر عادات جنسی به شما ارائه دهد. به عنوان مثال، ممکن است توصیه شود تا زمانی که عفونت به طور کامل درمان نشده است، از رابطه جنسی خودداری کنید. وقتی که دوباره به رابطه جنسی برمی‌گردید، استفاده از کاندوم و سایر روش‌های محافظتی برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران و حفاظت از خود ضروری است.
رعایت دقیق برنامه درمانی و توصیه‌های پزشک می‌تواند به بهبود چشم‌انداز بلندمدت شما کمک کرده و از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند. مهم است که به توصیه‌های پزشکی توجه کنید و به سلامت خود و شریک‌های جنسی‌تان اهمیت دهید.
چگونه بفهمیم بیماری مقاربتی داریم؟
برای تشخیص بیماری‌های مقاربتی (STI)، نخستین علامت‌هایی که باید به آنها توجه کنید شامل زخم‌های غیرعادی، ترشحات غیرمعمول از دستگاه تناسلی، یا احساس درد و سوزش هنگام ادرار است. این علائم می‌توانند نشانه‌ای از وجود یک بیماری مقاربتی باشند، اما برخی بیماری‌ها ممکن است بدون علامت باشند. بنابراین، حتی در صورت عدم وجود علائم، انجام آزمایش‌های منظم برای شناسایی زودهنگام بیماری‌ها ضروری است.
راه دیگر برای فهمیدن اینکه آیا به بیماری مقاربتی مبتلا هستید یا نه، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های پزشکی است. پزشک می‌تواند بر اساس علائم، سابقه جنسی و نیازهای شما، آزمایش‌های لازم را تجویز کند. این آزمایش‌ها می‌توانند شامل آزمایش خون، نمونه‌برداری از زخم‌ها یا آزمایش ترشحات تناسلی باشند. توجه به سلامت جنسی و مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند به شناسایی و درمان به موقع بیماری‌های مقاربتی کمک کند.
اقدامات لازم پس از تشخیص بیماری مقاربتی
پس از تشخیص بیماری مقاربتی، رعایت چند نکته مهم می‌تواند به بهبود سریع‌تر و جلوگیری از مشکلات بیشتر کمک کند:
شروع درمان: به محض دریافت دستور پزشک، درمان تجویز شده را فوراً شروع کنید. پیروی دقیق از برنامه درمانی، که ممکن است شامل مصرف داروها یا استفاده از روش‌های خاص باشد، برای بهبودی مؤثر و جلوگیری از عوارض بعدی ضروری است.
اطلاع‌رسانی به شریک جنسی: به شریک جنسی خود اطلاع دهید که به بیماری مقاربتی مبتلا شده‌اید و او نیز باید درمان شود. با این کار می‌توانید از مبتلا شدن به عفونت‌های احتمالی جلوگیری کنید.
پرهیز از رابطه جنسی: تا زمانی که پزشک اجازه نداده یا عفونت کاملاً درمان نشده، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. این اقدام به کاهش خطر انتقال بیماری به شریک جنسی‌تان کمک می‌کند.
مشاوره و پیگیری: اگر عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی دارید، پیگیری‌های پزشکی لازم را انجام دهید. پزشک شما زمان و شرایط مناسب برای برقراری دوباره رابطه جنسی را مشخص خواهد کرد و باید به توصیه‌های او به دقت عمل کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
همانطوری که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم بعضی از بیماری‌های مقاربتی هیچ علائمی ندارند، بنابراین نباید منتظر علائم باشید بلکه باید به محض اینکه احتمال دادید عفونتی دارید یا دچار سوزش شده‌اید به پزشک مراجعه کنید تا بررسی‌های لازم انجام شود. پزشک از شما یکسری آزمایش می‌گیرد تا مشخص شود چه مشکلی دارید و راه درمان آن چیست. البته هر سال باید آزمایش‌های غربالگری را انجام دهید تا از مشکلات جدی‌تر جلوگیری کنید و در صورت وجود بیماری سریع آن را درمان کنید.
دکتر قاسمی راد می‌تواند به شما در درمان بیماری‌های مقاربتی کمک کند. هم به‌صورت تلفنی و هم به‌صورت حضوری می‌توانید از دانش خانم دکتر قاسمی راد استفاده کرده و سلامتی خود را تضمین کنید. همین حالا می‌توانید با شماره مطب تماس گرفته و مشاوره‌های لازم را از خانم دکتر بگیرید و در صورت پیگیری جدی‌تر به مطب مراجعه کنید.